Het is nogal overtrokken om een concert van een Belgische rockformatie als ‘historisch’ of ‘legendarisch’ te bestempelen, vooral als het gaat om een coverband, maar het is niet ondenkbaar dat mensen van het wervelende optreden van Heartland Drive je jaren later met van ontzag bevende stem verzekeren: ‘Ik was erbij’. Veel méér dan het aantal afficionados dat The Crossover Music Pub effectief kan herbergen. Het was niet het eerste concert van het viertal (zo stonden ze al in Wetteren), maar het voelde wel aan als een startpunt, zeker met de aanwezigheid van de onverslijtbare Guy Swinnen (waar haalt hij toch die energie vandaan?!), die na de pauze een aantal klassiekers van The Scabs bracht (‘Stay’, ‘Nothing On My Radio’, ‘Robbin’ The Liquor Store’, ‘Hard Times’…)… en meer dan dat (o.a. zijn eigen ‘No One Can Make It All Alone’ en de Tom Waitscover ‘Take The Long Way Home’) samen met de band. Guy spaarde zijn lof trouwens niet voor zijn gelegenheidsbegeleiders. Gitarist-zanger Steven Vergauwen (SHTEVIL), keyboardsman Pedro Gordts, bassist Carlo Van Belleghem en drummer Eric Bosteels hebben hun sporen verdiend als sessiemuzikanten en leden van bands met enige naam, tot in het buitenland toe. Covers maar er is het vooruitzicht van eigen nummers. Heartland Drive is alvast te horen in het immens populaire één programma ‘Down The Road’ met ‘Wide Open Road’.
Wat opvalt, naast de geweldige uitvoering van de covers, is de keuze ervan. Er zijn de klassiekers, recht in het hart van de americana (vandaar de groepsnaam): ‘Riding With The King’ van John Hiatt’, ‘American Girl’ van Tom Petty & The Heartbreakers, ‘One Of These Nights’ van The Eagles , ‘Tennessee Whishey’ van Chris Stapleton, ‘New York State Of Mind’ van Billy Joel, ‘Let’s Stay Together’ van soulmonument The Reverend Al Green, ‘Gimme Something Good’ van Ryan Adams, een ronduit schitterende, meeslepende versie van ‘I’m On Fire’ van The Boss (er zijn er enkele te horen op http://thelastrebel.be/band/heartland-drive/ ), maar er zijn ook momenten voor de fijnproevers: ‘Find Yourself’ is van Lukas Nelson & Promise Of The Real… en die Lukas is niemand minder dan de zoon van Willie Nelson. ‘One Headlight’ is van The Wallflowers en dat is natuurlijk de band van Jakob Dylan.
Waar we bijzonder blij om waren: Steven Vergauwen brak een heel leger lansen voor Jason Isbell, ooit lid van de Drive-By Trukers (overigens hebben die een fijn nieuw plaatje met ‘The Unraveling’), al flink wat jaren top singer-songwriter, tegenwoordig met zijn 400 Unit. Steven: ‘Waarom Isbell nog altijd geen wereldster is, is me een compleet raadsel’ Voor ons is dat ook een mysterie, Steven! Vergauwen nam de tijd om de dramatische en ontroerende inhoud van het uit het leven gegrepen ‘Cover Me Up’ (van ‘Southeastern’ uit 2013) uit de doeken te doen. That’s the spirit, Steven!
Dit optreden was ook voor de Crossover een experiment. Als het meeviel, zou het een maandagse traditie kunnen worden, Heartland Drive met gast... We denken dat de formule glansrijk geslaagd is. Ons fiat hebben ze alvast. Los daarvan willen we hier benadrukken dat we ons meteen thuis hebben gevoeld in dit café/deze pub met zijn knappe interieur en zijn onvervalste melomanen, met wie het aangenaam verbroederen en -zusteren is, zelfs en vooral tijdens de door eenieder meegezongen ‘Sympathy For The Devil’ van de oudste rockband ter wereld.
Twan.
P.S. Ook wij haten de term ‘cover’… ‘Versie van’ is een mooi synoniem maar niet courant te gebruiken…
|
